25 نوامبر روز خشونت  بر علیه زنان !

مرور بر مبارزات تاریخی زنان افغانستان !

هر سال در ۲۵ نوامبر روز خشونت بر زنان از جانب فعالین حقوق زن ، مدافعین حقوق بشر ،نهاد ها ،انجمن ها و شورا های زنان در تمام جهان تجلیل می شود.

 تاریخچه این روز ارتباط می گیرد در روز 25 نوامبر سال 1960 سه خواهر اهل جمهوری دومینیکن، با نام خواهران میرابل، پس از ماه ها شکنجه، سرانجام توسط سازمان امنیت ارتش این کشور به قتل رسیدند.

“جرم” این سه خواهر شرکت در فعالیت های سیاسی علیه رژیم دیکتاتوری حاکم بر دومینیکن بود.

هدف از تجلیل اینروز که هم به تلاش و جسارت این خواهران ادای احترام شود و هم افکار عمومی بیش از پیش به سوی نهی خشونت علیه زنان سوق یابد.

از گذشته های خشونت بر زنان در تمام جهان به شکل آشکارا  وجود داشته است اگر نگاهی به ادوار مختلف تاریخ بی اندازیم دید می شود که زنان بر علیه خشونت و اعاده حقوق شان سال‌های دراز مبارزه کرده اند و قربانی های بیشمار را متقبل گردیده اند که تاریخ مبارزات شان با قبول کشتار ،زندان  حتی با خون شان رنگین است هنوز هم خشونت برزنان در تعدادی از کشور های جهان وجود دارد به این اساس در

۲۵ نوامبر سال ۱۹۹۹ از سوی سازمان ملل متحد «روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان» یا «محو خشونت علیه زنان» نامگذاری شده است. گزارش‌های دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی نشانگر آن است که نیمی از جامعه به‌شکل سیستماتیک همچنان قربانی خشونت عریان هستند. دبیرکل سازمان ملل می‌گوید «این وضعیت اجتناب‌ناپذیر نیست و باید تغییر کنند . تا به ارزش‌های انسانی در سراسر جهان ارج گذاشته شود زن و مرد در جامعه با حقوق انسانی ،برابری و مساوی زندگی نمایند طرح این قوانین از جانب جامعه جهانی مورد قبول کشور های جهان قرار گرفته و در پای قوانین منشور ملل متحد و حقوق بشر هر کدام از کشور ها امضا کرده و مکلف به تطبیق این قوانین  در سیستم حاکمیت ها و نظام های مستقر در کشور شان هستند

خشونت بر زنان در کشور های اسلامی با نا دیده گرفتن حریم شخصی زنان بیشتر دیده می شود و خشونت بر زنان را در درون ریشه های عرف ، عنعنات و مذهب اسلامی می توان یافت ولی پیروان آن خشونت بر زنان را در اسلام نه تنها خشونت نمی پندارند  بلکه تمام محدودیت های ایجاد شده حتی تجاوز بر حریم شخصی در مقابل انسان یعنی زنان را در اسلام سعادت و خوشبختی می دادنند زنان در کشور های اسلامی بیشتر مورد خشونت و بهره برداری استثمار قرار می گیرند ، زیرا نظام های تند رو اسلامی مانند کشور اسلامی ایران و حکومت های اماراتی از جمله در حکومت سرپرست افغانستلن خشونت بر علیه زنان را می توان آشکارا مشاهده کرد قبل از مروری بر وضعیت امروز زنان در افغانستان مختصر اشاره می نمایم به وضعیت زنان افغانستان در ادوار تاریخ

زنان در افغانستلن بیشتر از نیم پیکر جامعه را تشکیل می دهند و سال‌های متمادی است که برای اعاده حقوق شان در جامعه مبارزه کرده و هنوز هم مبارزه می کنند خشونت بر زنان در افغانستان ریشه عمیق فرهنگی و مذهبی دارد و در فرهنگ ما عجین است . در افغانستان بعد از پایان رسیدن دوره شاهی نظام های مختلف اعم از دموکرات ها ،تکنوکرات ها ، با اهداف و شعار های تامین حقوق انسانی ، حق مساوی و برابر برای انسان و احترام به ارزش‌های انسانی به قدرت سیاسی رسیدند ولی آن قسمیکه در شعار ها ی شان تذکر یافته بود صرف روی صفحات و نوشتار در قید قوانین و درج بند ها در اصول اساسی کشور باقی ماند هیچگاه در هیچ نظامی در افغانستان جایگاه زنان با حفظ تمام ارزش‌های قوانین منشور ملل متحد تطبیق نشد و زنان همیشه در مشارکت اجتماعی در دست دوم نقش داشته و افزاری استفاده گردیده اند  با تمام مبارزات ،قربانی ها و از خدا گذری های شان نتواستند مانند کشور های پیشرفته جهان مشکل خشونت بر زنان را در سطح کشور و مشارکت اجتماعی حل نمایند و ارزش های انسانی که مطابق به قوانین قبول شده منشور ملل متحد و حقوق بشر در جامعه است به آن نایل گردند اگر ما وضعیت زنان را در دور های دموکرات ها در نظر بگیریم زنان از آزادی های و حقوق بهتر نسبت به دیگر نظام های سیاسی حاکم در افغانستان برخوردار بوده اند چون شکل نظام جمهوریت بود در نظام های جمهوریت رعایت حقوق بشر آشکارا است و در تمام کشور های جمهوری دموکراسی و ارزش‌های آن تا حدودی تطبیق می شود که زنان از آزادی ها و حقوق نسبی در جامعه بر خوردار بودند اعم از حق کار ،حق تحصیل ،حق ازدواج ،حق سفر وغیره که زنان توانستند در عرصه مختلف مشارکت های اجتماعی در جامعه اعم از سیاست ،اقتصاد و فرهنگ نقش داشته با وجودیکه خشونت های مختلف در برابر شان قرار داشت ولی حضور شان از ارگان‌های های بالا تا پایانترین مقام احساس می شد و زنان در مشارکت اجتماعی دیده می شدند که خود نقش تاثیر  گذاری زنان را در افغانستان هویدا و آشکارا ساخت و همچنان در نظام اسلامی معتدل مثل حاکمیت مجاهدین در قدرت سیاسی افغانستان با وجودیکه محدودیت های بیشمار در مقابل زنان قرار گرفت از جمله رعایت حجاب و پوشیدن چادر و حجاب بر زنان تحمیل شد ولی حق تحصیل ،حق کار و حق سفر از زنان گرفته نشده بود

زنان در جامعه حتی اگر نمایشی هم بودند حضور داشتند بعد از سقوط جمهوریت و حضور دوباره حکومت امارت در افغانستان 15اگست 2021 مانند دوره حاکمیت گذشته طالبان زنان گام به گام به طور کل از جامعه حذف شدند که طالبان حذف زنان را به شریعت اسلام تعریف می کنند 

پس عوامل خشونت بر زنان در افغانستان ریشه  در تعریف مذهب و فرهنگ اسلامی  توسط احزاب تندرو مذهبی دارد در حالیکه اگر به قوانین اسلامی توجه شود با وجودیکه برای تعیین ارزش‌های انسان ها اعم از مرد و زن اصول و مقررات اسلامی واضیع و آشکارا است که زنان از حقوق نسبی برخوردار هستند در اسلام حق تحصیل برای زنان ، حق کار برای زنان مشارکت در اجتماع و حق زن در خانواده محفوظ است ولی ما با حاکمیت دوباره طالبان در قدرت سیاسی می بینیم که محدودیت های بیشتر و فراتر از قوانین انسانی و اسلامی در برابر زنان وضع شده است اعم از منع کار ،منع سفر ،منع آموزش ،تحمیل حجاب اجباری حتی ماسک زدن به صورت زنان و زندانی شدن شان در چهار دیواری خانه که مغایرت به تمام قوانین اسلامی و قوانین حقوق بشر و منشور ملل متحد ‌دارد که تطبیق آن توسط حکومت سرپرست طالبان بالای زنان مجبور افغانستان تخطی از این قوانین شمرده شده است و حکومت طالبانی امارت را زنستیز و تک جنسی مخاطب جهانیان و مردم قرار کرفته است مه نتایج جنین تخطی ها از قوانین منشور ملل متحد تا به حال هیچ کشوری این نظام امارتی را به رسمیت نشناخته اند یعنی افغانستان از کنار دیگر کشور های جهان دور و به انزوا قرار گرفته است  زنان با عزت مبارز  و شجاع افغانستان با قبول شتم و شلاق ، زندان و شکنجه ،فقر و گرسنگی ، بیکاری و بیماری به مبارزات شان در داخل و خارج کشور ادامه داده روز های سیاه و آسمان غبار آلود کشور را با دشواری ها و‌ قبول مشکلات سپری می کنند تظاهرات و دادخواهی های شان کنار زده می شود ، صدای شان با نوک تفنگ خاموش می گردد و بیشتر زندانی می شوند ، در زندان هم انقدر شکنجه و درد را متقبل می شوند که مجبور به مور زدن بر دهن می گردند تا کشور را ترک کنند دیگر صدای آنها در فضای باروتی افغانستان برای اعاده حقوق زن بلند نشود مانند  فرخنده ها ، زینب ها ،مهسا ها ، منورا و نورحیا دو خواهران ، سپیده ها ، فروزان ها و صد ها گمنام های که هنوز همچو الاهه ها سرنوشت شان معلوم نیست شهید می شوند و جلو مبارزات بر حق زنان گرفته می شود تا زنان مانند مرده های متحرک با قبول قوانین امارتی در قید اسارت افزار برای مردان زنستیز باشند در های مکاتب را بر روی  دختران و زنان بستند تا اموزش نیابند ، تا آگاه نشوند زیرا هر انسان تحصیل کرده و آگاه خار چشم دشمنان علم و فرهنگ است اینروز ها در مقابل زنان با صبر افغانستان چالش های فراوان قرار دارد یکی از مهم‌ترین آن بسته شدن مکاتب دختران بر روی زنان و حذف شان از جامعه این درد بزرگ مردم بخصوص زنان را باید مرهم گذاشت وظیفه تمام نهاد های خارج مرز اعم از نهاد های  زنان ،نهاد های فرهنگی و اجتماعی باید برای این زنان محروم کشور داد خواهی کنند با جلب حمایت جهانیان و مردم انترناسیونال جهان به پا شوند که گلیم جهل و خرافات را بار دیگر از افغانستان بر چینند و روشنفکران ،جوانان ، مغز ها که آینده سازان  هستند از کشور فرار نکنند این وظیفه سترگ بر دوش شما هموطنان خارج کشور بیشتر قرار دارد تا جهانیان را متقاعد ساخت که مردم ما را در این وضعیت دشوار حمایت نمایند تا باشد افغانستلن بر این مشکلات فایق اید و مردم ما در آرامی و آسایش در خانه خود به زندگی دور از غربت و خشونت در فضای با همی و برابری زندگی نمایند ، این است رسالت ما و گامی برای تغییر .

زنده باد افغانستان

تهیه کننده : زرغونه ولی جرمنی 09.11.2022