|
بی بی حوا شخصیت سابقدار معارف و معاون انجمن خیریه
نوای زن درکابل
اینبار سری می زنیم به کابل و به معرفی بانوی می پردازیم که بیش از
۴۴ سال عمر خود را وقف تعلیم و تربیه اولاد وطن و شکوفایی معارف
افغانستان ساخت،بانوی که در بدترین شرایط جنگ های داخلی و نابرابری
های جامعه ،در وطن ماند و هیچ گاه از کار اجتماعی خویش دست بردار
نشد ،سخن از بانو بى بى حوا توکلی است که در 1328هجرى شمسى در شهر
ميمنه ولايت فارياب چشم به جهان گشود.وی از مادری بدتیا آمد که خود
نمونه از ایستاده گی و پایداری بخاطر تغییر جامعه بود.
زمانيكه فقر خشونت ونابرابرى جنستیتی دركشور دامن گسترده اى داشت
و روز تا روز به اوج خود می رسید،
ان زمان كه جهالت ،بيسوادى ، فقر، دوره نيمه فيودالى و صدها مشكلات
دیگردامنگير مردم كشور بودبانوى شجاع و بى هراس بنام بى بى رابعه
توكلى از میان زنان کمتر سواد یافته که بیشتر تاریک اندیش بودند قد
بلند کرد و در برابر نابرابرى های جنستیتی وبيسوادى زنان ایستاده
گی کرد كه خود نمونه ی از زن برجسته براى بانوان در جامعه تاريك آن
زمان بود،وی با وجود طعنه ها و سخنان نیش دار مردم تصمیم گرفت با
جسارت و قبول كردن تمام مشكلات به جهل ،تاریکی ، تعصبات وزن ستيزى
و تاريك انديشی نقطه پايان بگذارد به همین هدف کوشید تا تمام
فرزندان خود را اعم از دختران وپسران به مكتب بفرستد،اين خانم با
وجود موجودیت فقر ونا توانى با مشكلات فراوان کوشش کرد تا برای
دختران وپسران خویش شرایط خوب آموزش را مساعد نماید،تا علم
بیاموزند و روزنه ی شوند برای علم و معرفت ، دودختر و سه پسرش با
فراغت دوره متوسطه باسواد شدند و بعد ها آنان به باسواد ساختند و
كار روشنگرى به نجات دادن مردم روستايى از جهل وتاريكى پرداخته و
همه شان روانه خدمت مقدس معلمی شدند . كه خدمات شان قابل قدر است
از جمله فرزندان اين بانوى روستايى ولى انديشمند دو دخترش بى بى
حوا توكلى و شاگل توكلى اند که به تشويق مادر وپدر پير و ناتوان به
كار روشنگرى دربين زنان ولايت پرداختند.
بانو شاه گل در موسسه زنان با منسجم ساختن بانوان بدور مؤسسه
زنان و بيرون كردن زنان از چهار ديوارى خانه ان وقت در ولايت
فارياب به خياطى ، رنگ اميزى چادری وتدبير منزل فعاليت کرد و بى
بى حوا منحیث معلم در مكاتب ان ولايت.
هر دو با أخذ حقوق نا چيز مسوليت خانواده گى ده نفرى را هم عهده
دارشده بودند يعنى تغير سيستم زندگى مرد سالارى در خانواده اكتفا
به اقتصاد زنانه كه اينبار وظيفه را دختران فاميل به عهده گرفته
بوده اند و به كار وفعاليت پرداخته اند .
خانم حوا در سال 1344 با مرد آزاد اندیش ًو روشنفكر بنام ميرزا
محمد پنجشيری كه از كابل جهت انجام وظيفه در ولايت فارياب توظيف
شده بودازدواج کرد كه خوشبختانه شريك زندگى اش مرد ازاد انديش
مشوق در انجام وظایف روشنگريش بود.
بی بی حوا که تازه عروس بود تصمیم گرفت تا بمنظور کمک بیشتر
اقتصادی به خانواده اش به وظيفه تاپيستى
كه دوشادوش مردان يكى از وظايف مهم در ادارات انزمان بود
بپردازد،واين رشته را فرا گرفت در پهلوى وظيفه مقدس معلمى در
ادارات تعلیم و تربیه منحيث تاپست انجام وظيفه نمود .
اين بانوى فرهيخته در سال 1346هجرى شمسى صاحب نخستین فرزندی شد كه
اسمش را زرغونه گذاشت زيرا اين اسم برايش از جمله زنان نامدار و
مبارزه تاريخ كشور بود . مى خواست در اينده ارزو هاى ناتكميل اش را
دخترش همراى كرده واين راه دشوار روشنگرى را جهت روشن ساختن ذهنيت
هاى عامه بخاطر اعاده حقوق انسانى براى مردم وبخصوص براى محروم
ترين قشر جامعه يعنى زنان ادامه دهد
در سال 1354هجرى شمسى بنا به تغير وظيفه شوهر، ولايت فارياب را به
قصد كابل ترك كرد وزندگى مشترك را با شوهرش در خيرخانه كابل ادامه
داد .
وى كه ديگر از جمله زنان نامدار معارف بشمار مى رفت گر چه در
انزمان تقرر يافتن به وظیفه مقدس معلى كار ساده نبود اما او منحيث
معلم در مكاتب مختلف حومه شهركابل با مشكلات ترانسپورتى و امكانات
بسيار ضعيف اقتصادى واجتماعى به تربيه و باسواد ساختن اطفال روستا
ادامه داد
در آن زمان كه بى بى حوا دارى هفت فرزند قد ونيم قد بود منحيث مادر
مهربان و مسول فاميل و بهترين همسر در پهلوى شوهرش قرار گرفت و
مسايل اقتصادى را تامين مى كرد .
مدتى نگذشت كه در سال 1356منحيث سر معلم مكتب زليخا تعين شد وبعدا
هم در مكتب غفور نديم بنا به لزوم ديد كارى وزارت تعليم وتربيه
مقرر شد اين برجسته زن معارف كشور در همين سال ها منحيث مدير ليسه
نسوان خيرخانه تعين بست شد و مدت ها در اين مكتب باقى ماند خدمات
بيشتر را انجام داد كه حتما فارغان دوره متوسطه اين مكتب با نام وى
اشنا استند
وى به ادامه كار روشنگرى پرداخت،درست در آن زمانی كه كمترين توجه
به معلمان كشور مى شد معلمان و استادان از پاين ترين امكانات وحقوق
مسفيد بوده اند كه تا امروز هم اين مشكل با تمام قوت در جايش باقى
مانده است .
در سال 1359 در دوره حاكميت حزب دموكراتيك خلق افغانستان كه از
جمله احزاب مترقى كشور بود وبراى شخصيت هاى روشنگر و بخصوص معلمان
تا اندازه به تواناى معلمان و مساعد نمودن امكانات در چوكات دولتى
توجه داشت وى هم مورد توجه وزارت معارف قرار گرفت جهت تقدير از كار
كرد هايش يك باب اپارتمان رهايشى برايش توزيع شد وهمچنان مستحق
تقدير نامه هاى وزارت معارف و رياست تعليم وتربيه شهر كابل قرار
گرفت .
بانو حوا که همیش ترجع داد بود تا در کشور باقی بماند،شرایط بد و
سیاه طالبانی هم مانع کار روشنگری وی نشد و شعله جاویدان وی را
خاموش نساخت بلکه با جسارت بیشتر کار و عمل کرد.
بعد از سقوط طالبان با تشويق خانواده و دوستانش به انجام وظايف
مقدس معلمى وخدمت صادقانه جهت باسواد ساختند وريشه كن ساختن
بيسوادى تلاش وبه کار عملی پرداخت.كه تا مافوق رتبه مدت 44سال را
در خدمت مردم وتربيه اولاد وطن اراستن شان به زيور علم ودانش عمر
عزيزش را صرف نمود كه خوشبختانه با گرامى داشت از خدماتش وزارت
تعليم و تربيه (مكاتب را در ولايات وشهر كابل ) بنام وى مسما
نموده اند
درسال هاى اخير( ليسه نسوان خيرخانه)
بنام ليسه بى بى حوا ياد شد و همچنان مستحق تقدير نامه و مدال
معارف كشور گرديده است.
به بزرگداشت از روز جهانى زن كاركرد هاى اين بانو مفتخر معارف
كشوررا مسولين تلویزیون دریچه بهار قدردانى نموده وخدمات ايشان با
قلم زرين ثبت تاريخ روشنگرى كشور خواهد شد زيرا كار روشنگرى
بامردم سر زمين جنگ هابخصوص نسل هاى جوان و نونهالان كه امروز
تعدادى از انان به كرسى هاى بلندى سياسى واجتماعى وفرهنگى كشور
مصروف كار استند حاصل زحمات چنين روشنگران و نخبه گان ميهن بوده و
مى باشد قابل ياد اورى است که بعداز سوق به تقاعد اين بانو باز هم
مافوق رتبه به وظيفه خود ادامه داده است.
وى درسال 1391همسفر زندگى اش را از دست داد،درست زمانیکه جنگ وراكت
،بيكارى وفقر كه سراسر كشور را فراگرفته بود
وی مجبور شد تا كوچه هاى جنگبار و پر رنج وطن را با تعدادى از
فرزندان كه مصروف فراگيرى اموزش بودند تنها دنبال كند،خوشبختانه
اين راه دشوار را هم به موفيقت به پايان رسانيد و شش فرزند خود را
ملبس با لباس علم ودانش ساخته و همه انان داراى تحصيلات عالى و
ثانوى استند كه متاسفانه بنا به شرايط جنگ در كشور تمام فرزندانش مانند
هزاران هموطنان ديگرمجبور به ترك وطن كرديده اند و در کشور های
مختلف مانند امريكا ، المان ، ناروى وغيره مهاجر شدند و اقامت دارند
قابل تذکر است که با امدن حكومت كرزى در سال 2007 هجرى شمسى شركت
تجارتی بين الملى بى بى حوا را ايجاد كرد و از جمله اولين زنان
متشبث خصوصى به فعاليت هاى تجارتى پرداخت .
اين بانوى فرهيخته بنا به احساس وطندوستى كه دارد مهاجرت وترك وطن
را ننگ دانسته فعلا در داخل كشور با قبول زندگى مشقتبار جنگ و نا
امنى ولى سربلند را بسر مى برد و منحيث بانوى فعال حقوق مدنى زنان
در مجالس محافل وكار هاى رضا كارانه براى زنان فعاليت دارد كه مورد
توجه فعالين زنان كشور قرار گرفته است
طول عمر صحتمندى وجسارت بيشتر به اين بانوى مبتكر ابديده وجسور
وطنپرست تمنا داريم
  |
