گفتمان صلح و نقش و جایگاه زنان در قاموس آن ! 

زرغونه ولی

هيولاى جنگ در افغانستان چهار دهه است كه کشورما را به غمپاره مبدل ساخته و هزاران شهيد و كشته از خود بجا گذاشته و مليون ها انسان را بكام مرگ برده و نابود ساخته است گليم سياه غم و درد را در كشور ما گسترده و بيشترين مردم ما زهر تلخ جنگ را چشيده اند كه تا اسخوان شان اين درد ها فرو رفته است . 

جنگ نیابتی که توسط کشور های ذینفع سال‌های دراز بر میهن و مردم ما تحمیل  می گردد .

چهار دهه است که با تلاش های مذبوهانه کشور های همسایه بخصوص پاکستان این همسایه استفاده جو  و نا اهل راه اندازی در حمایت از گروه های دهشت افگنان  و مخالف آسایش مردم و آبادی کشور ما با مانور های مختلف راه اندازی می نمایند که تمام هست و بودش اعم از  اقتصاد ، فرهنگ و اجتماعى و دستاورد های روشنگرانه را که با قربانی ها تجربه گردیده بود  ، همه به خاک و خون یکسان شده و به نابودى كشانيده است ، تا هنوز هم ادامه دارد . 

مردم سوخته و در مانده ما دست و گریبان با ده ها چالش اعم از فقر ، بیماری ، بیکاری ، کشتار و قتل ، انتحار ، انفجار ، اعتیاد مواد مخدر و نا امنی از پایتخت گرفته تا دور ترین قریجات و روستا ها کشور، وغیره هستند .

 در گذرگاه این نبرد طولانی وفرسایشی ،صلح به نیاز فوری وسراب همگانی وایده آل برای هریکی از ساکنان سوگوار  این مرزوبوم مبدل شده است. و بايد بخاطر استقرار صلح پایدار در افغانستان تلاش کرد . زیرا این وضعیت نه تنها مردم ما  را خسته ساخته بلکه طرف های درگیر جنگ ، کشور های همسو ،  منطقه و سطح جهان که خود شان در ادامه این جنگ نیابتی دست بلند داشته اند بی تفاوت نمانده است .

خوشبختانه امروز که همه جهات های درگیر متعقد به تامین صلح پایدار در افغانستان شدند .

کشور های ذینفع و همسو هم مجبور به حمایت پروسه صلح افغانستان گردیده اند که از هر زمان دیگر بیشتر آرمان تامین صلح در قلب ها غنچه می کند و مردم آرزوی با همی و شادی را به سر می پرورانند . 

راه اندازی پروسه صلح با میانجیگری داکتر خلیل زاد نماینده ویژه امریکا  در دوحه قطر با جهات های درگیر بیشتر از ۱۹ ماه می شود با دستاورد ها نایل شده اند که‌ جهانیان شاهد آن است 

با وجودیکه تنش ها و چالش ها در مقابل روند صلح وجود داشت ولی با دستاورد بود . 

که می توان اشاره کرد به نشست دیپلومات ها در دوحه قطر ،نشست های متعدد داکتر خلیلزاد نماینده ویژه آمریکا با طالبان ،نشست ریاض ایالات متحده عربی،  نشست عقد توافقنامه دوحه میان آمریکا و طالبان  ومذاکرات میان افغانی در دوحه 

این نشست ها پا از کشور های عربی  فراتر گذاشت که می توان از نشست مسکو که گفته می شود مقدمه ی برای نشست ترکیه استانبول است که  نشست إستانبول هم دور از چانه زنی ها و چالش ها نبوده ، که تا به حال دو بار به تعویق افتاده است . ما در آستانه نشست ترکیه قرار داریم که برای اولین بار پروسه جنگ و صلح افغانستان مورد دلچسپی ملل متحد قرار گرفته و اشتراک کننده  این نشست خواهد بود. باید به دیده قدر نگریست ، مردم و جهانیان با امید واری و خوشبینانه این نشست ها را دنبال می کنند و  کلید گم شده صلح را در تصامیم و فیصله های این نشست میدانند .ولی متاسفانه طبق معمول این پیشروی ها با چانه زنی های جهات های درگیر یکباره به یاس و نا امیدی مردم و جهانیان مبدل می گردد. 

از انجایکه میدانیم طالبان جهت ادامه جنگ نیابتی دست پرورده امریکا و پاکستان است . 

.هنوز نخبگان سیاسی افغانستان ودولتمردان کشور به دلایل روشن، تعریف مشخصی از طالبان وماهیت سیاسی آنها برای جامعه ارایه نداشته ووجود همین ابهام نقش بازدارنده را برای سرکوب طالبان پدید آورده و به گسترش وتقویت روز افزون نیروی طالبان منجر گردیده است.

اصولاً این منازعه باید در گفتمان بین المللی حل و فصل شود،اما سوگوارانه بازیگران جهانی در تبانی با پاکستان ،طالبان را آرایش میهنی بخشیده وبخاطر تحقق منافع آزمندانه شان،افغانستان را به قربانی گرفته اند. 

امروز که مردم افغانستان به استقرار" دولت ملی" و مدرن مردم سالاری نیازدارند که معمار اصلی آن مردم افغانستان باشد و این  دولت حامی منافع ملی مردم بوده نه وسیله وافزار تحقق اهداف استراتژیک بیگانه ومجری برنامه های غارتگرانه و چپاولگرانه آنها.

ولی دیده می شود که حفظ منافع کشور های ذینفع یکی از اجندای اصلی پروسه صلح است که صلاحیت تامین صلح هم به دست آنان قرار دارد تا مردم افغانستان !

بنا بر تهدید آمریکا توسط طالبان به ادامه جنگ و تماس های مکرر وزارت خارجه مسکو با آمریکا بالاخره جو بایدن ریس جمهور امریکا با مانور جدید خروج قطعات نظامی شان از افغانستان را به ۱۱ سپتامبر که مصادف به ۲۰مین  سالروز ۰حمله به برج های دو قلوی  مراکز تجارتی جهانی و پنتاگون است اعلام نموده است .   

به نظر من با وجود که بر آمدن ناتو به زمان معین به سود کشور است، ولی در شرایط و وضعیت موجود ، بودن پایگاه های نظامی امریست  ضروری ،

نگرانی مردم در مورد ادامه خشونت ها و جنگ از یک طرف، حفظ  دستاورد های چندین ساله مردم اعم از  آزادی بیان ،حقوق آزادی های نیم بند زنان ، دفاع از حاکمیت و استقلال کشور ، حمایت اقتصادی افغانستان  و همچنان جلوگیری از متجاوزين در منطقه است اما  جو بایدن در سخنرانی خود گفت : "ما نمی‌توانیم چرخه تمدید یا گسترش حضور نظامی خود را در افغانستان به امید  ایجاد شرایط ایده‌آل ادامه دهیم و انتظار نتیجه متفاوتی را داشته باشیم. که خود گواه این امر است . که آنان میان خود به توافق رسیده اند که افغانستان را ترک کنند خود مردم افغانستان مشکل شان را گره گشایی نمایند

 با این اظهارات جو بایدن نگرانی های شدید در مورد وجود دارد بخصوص در مورد زنان که آسیب پذیر ترین قشر جامعه هستند بیشتر از همه  با از دست دادن فرزندان ، برادران و همسران شان بار جنگ را متحمل شده و به شانه کشیده اند . زنان ما هنوز در مبارزات علیه خشونت بر زنان در جامعه زنستیزی در پله های نخستین مبارزه قرار دارند که در سال‌های اخیر با وجود چالش های فرا روی شان با حضورنسبتآ پر رنگ در مشارکت های اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی به دستاورد های نایل آمده اند که پروسه برنامه های صلح و جنگ امریکا - طالبان زنان را از محو شدن این ارزش ها نگران ساخته است . 

دیده شده است که در تمام برنامه های صلح با وجود که چهار تن از نماینده گان دولت جمهوری اسلامی افغانستان را زنان تشکیل می دادند ان قسمیکه انتظار می رفت تا به حال بکدام دستاورد روشن که پاسخگو نگرانی های زنان با تجربه گذشته از حاکمیت امارات طالبانی موفق نشده اند . 

نبود زنان در جمله اعضای هیت طالبان خود واضع و  آشکارا نقص قوانین حقوق بشر و نا دیده گرفتن حقوق بیشتر از نصف نفوس جامعه ماست و اشتراک تعدادی محدود از زنان در کنفرانس مسکو اعتراضات زنان کشور را در سراسر جهان با خود داشته و دارد . 

دستیابی به صلح پایدار زمانی در کشور تامین می شود که ساختار نظام با میکانیزم مردمی و نورم های ستندرد بین المللی که مورد قبول تمام اقشار و اقوام کشور باشد دور از تبعیض جنسیت ، تعصبات قومی ، زبانی وغیره مصائیب که حقوق برابر انسان های جامعه را مورد سوال قرار می دهد و زنان منحیث نیروی محرکه جامعه تاثیر گزار باشد و  ساختار حاکمیت متمرکز جایش را به نظام آینده با ساختار غیر متمرکز بدهد که این ساختار متعهد و استوار به آرمان‌های برحق مردم و قبول نورم های بین المللی بوده تا برای تمام اقشار ، ساکنان افغانستان اعم از زنان و مردان بستر مناسبی باشد که همه افراد این کشور بتوانند در پرتو آن بخوبی و با عزت زندگی نمایند. کدورت ، خصومت ، تبعیض و بی عدالتی ، برتری جویی و امتیاز خواهی از صفحه زندگی رخت بر بندد. قانون و عدالت در همه زمینه ها، بویژه در زمینه برخورداری از حقوق قانونی و امکانات ملی یکسان حکم نموده و اجرا گردد مردم با همدلی و یک پارچه گی خود را در آن نظام جایگاه خود را پیدا بکنند . 

ما زنان که بیشتر به صلح نیاز داریم  امروز و فردا در پشتیبانی از مردم دردمند و جنگزده خود به هر دو جانب در گیر اعم از جمهوری اسلامی افغانستان ، گروه طالبان و حامیان صلح افغانستان پیشنهادات ذیل را می نماییم !

از انجایکه جنگ تمام هست و بود ما را از بین برده و آرمان بزرگ مردم آمدن صلح پایدار در کشور است.  

- ندای مادران برای رهبران با چشمان اشک بار گدایی صلح از حامیان جهانی صلح افغانستان ملل متحد و جهات های درگیر است که با قربانی دادن فرزندان شان نسبت به هر قشر دیگر بیشتر زهر تلخ جنگ را چشیده اند .

- حقوق زنان و جایگاه شان را در نظام سیاسی آینده کشور با حفظ دستاورد های چندین ساله را که با قربانی ها همرا بود فراموش نکید زیرا زنان با حضورشان در اجتماع استعدادها و توانمندی های شان را به نمایش گذاشتند و در کنار مردان مطابق به قانون اساسی کشور گام های ارزنده گذاشته اند .

در ساختار نظام آینده کشور ما خواهان حق برابر و محو تبعیض جنسیت با ضمانت جامعه بین الملی هستیم .

 _ اتش بس باید یکی از تصامیم و آلویت های نشست باشد . 

- هر دو جانب در خواست‌ها و اولویت های شان را بازنگری کنند که دولت خواستار حفظ قانون اساسی ، نظام جمهوریت ، اعاده حقوق زنان ، رسانه ها و آزادی بیان است که روی اجماع ملی و انتخاب زود رس تاکید دارد . 

- طالبان خواستار خروج نیرو های امریکایی به زمان معین ، حاکمیت امارات و تطبیق شریعت اسلامی افراطی ، از میان برداشتن پارلمان به عوض آن اداره اسلامی شریعت و تغییر قانون اساسی است . 

- انتخاب دوره موقت یا حکومت همه شمول که جانبدار هیچ طرف جنگ نباشد باید هر دو طرف اماده گی خود را نشان بدهند . انتخاب ریس حکومت موقت از حمایت کننده گان هیچ گروه نباشد ، شخص مسلمان و بیطرف که مورد تايید هر دو جناح متخاصم قرار گیرد ، زیرا در مسایل کلان پر چالش دولت جهت نظر خواهی هم لویه جرگه بر گذار می شود ، و یا در مسایل خورد در سطح مشکلات خانواده ها هم انتخاب یک شخص بیطرف که بزرگ و یا آدم  متوازی قریه یا روستا در حل منازعات دو جانبه نقش مثبت را تجربه کردند که گره گشایی مشکلات بوده اند که راه بهتر است اگر اداره موقت ، حکومت صلح و یا همه شمول از یکسال تا سه سال باشد تا مردم در فضای اتش بس و قطع جنگ  و آرامش بتوانند در پروسه انتخاب زعیم آینده ، ساختار نظام ، تعدیل قانون اساسی وغیره سهم بگیرند . 

- در جنگ هیچکدام برنده نخواهد بود بلکه شدت جنگ خطر نا بود شدن جغرافیای افغانستان را در کره جهان تهدید می کند 

- بحث صلح زمانی مطرح می شود که کانفلکت بزرگ و یا بحث‌ قدرت طلبی ، امتیاز خواهی در جنگ با زور سلاح و نیروی فیزیکی انجام می یابد که در این جنگ جز مردم سوگوار شده ، کشور بیشتر به مخروبه مبدل شود . 

- کدام دستاورد دیگر ندارد .

- وحدت و اتحاد دور از تعصبات قومی یکی از گزینه های است  که ضامن پیروزی ما خواهد بود 

- و دشمنان مردم و کشور ما را موقع نخواهد داد که به اهداف شوم شان نایل آیند . 

- استفاده از ادبیات صلح در میز مذاکره باید توجه جدی مبذول شود زیرا زمانی ما به طرف صلح می رویم که تصمیم صلح را در قلب قبول و در گفتار با کردار خود عمل نماییم،  اگر این ادبیات مراعات نشود و طرف ها به زورگوی و یکه تازی عمل کنند مطمینا که دستیابی به تامین صلح دشوار است و آرمان‌های دیرینه مردم ما 

- به یاس  مبدل خواهید شد ،جنگ بدتر از وضعیت موجود شدت خواهد یافت . 

- همدیگر پذیری جدا مراعات شود با خود خواهی ها و عقده گشایی ها خاتمه داد، مردم ما از طرف های جنگ انتظار دارند تا خواسته یا نخواسته صلح را در کشور تامین نمایند ، زیرا مردم دیگر خسته شدند و توان دیدن شهدای بر  به بر افغانستان را از هر دو طرف ندارند . 

- آرزو دارم نخست نشست استانبول ترکیه با موفقیت بی انجامد ثانین ساختار آینده نظام سیاسی کشور که ممکن است در این نشست موردبحث قرار بگیرد پیام آور آشتی ملی و قطع جنگ دایمی در کشور باشد. 

- زنده باد افغانستان 

- پاینده باد اتحاد و همبستگی مردم ما

زرغونه ولی جرمنی  20.04.2021