بحث روز

پیام عیدی ریس جمهور غنی  که اشک تمساح برای مردم و بخصوص برای زنان افغانستان ریخت !
سه بخش داشت، خطاب به ملت که با فرار ریس جمهور غنی در وضعیت بد اقتصادی و اجتماعی قرار دارند .، خطاب به زنان که روز های دشوار را سپری می کنند ، خطاب به طالبان که در خلای قدرت  کنتروال افغانستان را به دست گرفته به اریکه قدرت سیاسی تکیه زدند .
آقای ریس جمهور غنی ملت و زنان از شما سوال دارند که چرا با معامله های پشت پرده افغانستان را به این حال رسانیده اید که امروز  وجدان راحت ندارید ؟
آقای ریس جمهور غنی شما در مورد  زنان صحبت کردید که امروز با فقر و تنگدستی  دست و گریبان هستند ، زنانیکه شما برایشان وعده های فریبنده بیشتر داده بودید ولی امروز ضمن اینکه مکاتب ، دانشگاه ها به روی شان بسته است  از مشارکت اجتماعی به طور کامل حذف شدند به زندان خانگی به سر می برند ، شما برای ملت  که وعده کرده بودید که تا آخرین قطره خون در کنار شان قرار دارید ، ولی شما پیش از امدن طالبان با تیم وفا دار تان فرار کردید  خلای در قدرت سیاسی ایجاد کردید ؟
شما برای منسوبین قوای مسلح منحیث قومندان اعلی قوای مسلح وعده کرده بودید که برای حفظ نوامیس ملی ، حفظ مادر وطن از وجب وحب خاک افغانستان دفاع میکنید منحیث قومندان وفادار در کنارشان باقی می مانید ، ولی شما اردوی ملی را با تمام تجهیزات و صد ها تن از جنرالان ، افسران و نظامیان که برای دفاع جمهوریت برای دفاع از شما در جبهات جنگ جان های شیرین شان را قربانی کردند جام شهادت نوشیدند بی سر نوشت رها کردید که تعداد شان روزانه به شکل فجیع  کشته یا زندانی می شوند به شمول زنان منصب دار ، شما برای مادران شهدا  اشکبار وعده کرده بودید که هر چه زودتر صلح را تامین می کنید و بهای خون شهدا را از مخالفین می گیرید ، شما چه پاسخ دارید ؟ که مادران از گذشته بیشتر اشک می ریزند ، شما برای نسل های که در دوره جمهوریت بزرگ شده بودند اعم از هنرمندان ، ورزشکاران ، فعالین مدنی ، محصلین و متعلمین و از شما انتظارات بزرگ داشتند که از طریق رسانه ها از حضور طالبان در در قدرت به هراس بودند ولی آنها را  شما رها کردید چه پاسخ دارید ؟ ‌
به نظر من اگر شما از ریس جمهور فرانسه ، اوکرایین و دیگر کشور ها باید الگو برداری می کردید ، به روز های دشوار در کنار مردم تان باقی می ماندید ، حتمن وجدان راحت می داشتید ، می دانم نا ارامی وجدان تان و عدم درک مسوولیت تان در مقابل ملت که به شما آرای خود را صادقانه ریختند تا غمخپار باشید برایشان ، شما را وا دار میسازد تا با پرده انداختن بر روی جفای بزرگ تان با حضور دوباره تان بنام های مختلف در رسانه ها می خواهید از ملت معذرت بخواهید ، ولی هنوز هم با تکبر که دارید از ملت معذرت نمی خواهید فکر می کنید از تربیون دیروز با وعده های دروغین در مقابل ملت ایستاده و اشک تمساح می ریزانید ،
ملت  با جفای که شما در حق شان کرده اید ، دیگر آگاه هستند ، فریب شما و تیم چپاولگر تان را نمی خورند ، من فکر می کنم حالا زخم زده‌اید ، بگذارید ملت خون خود را خود شان بمکند ، برای همچو‌ رهبران فراری اعتماد نمی کنند ، اتحاد ، همبستکی و رزمنده گی را برای تغییر مثبت خود شان رقم می زنند و کشور شان را خود شان می سازند . دیگر به همچو جهره ها نیاز ندارند ، ولی شما بهای این خیانت و جفا در حق ملت را قیمت می پردازید و تاریخ با شما و همچو جهره های جفا کار را برای نسل های بعدی به معرفی می گیرد .
در خارج کشور با همکاران تان و پول های چپاول شده شاد و غرق عیش نوش باشید و مردم ما از فقر و تنگدستی اطفال شان و اعضای بدن شان را به فروش می رسانند ، شما تماشاگر باشید که همین انتظار است از شما و تیم تان نه بیشتر .