|
|
سخنرانی در دومین جلسه آنلاین زوم پیرامون نشست دوحه ۱۸-۱۹-فبوری۲۰۲۴
بنام خداوند مهربان نهایت با رحم درود و ادب دارم به اشتراک کننده کان نشست امروزی که در رابطه برگزاری جلسه ۱۸-۱۹فبروری ملل متحد با حضور سرمنشی ملل متحد انتونی گویتریش و نماینده گان بیشتر از ۱۴ کشور جهان در مورد انتخاب نماینده ویژه و ایجاد یک اجماع بین المللی جهت راه حل و بحران افغاستاان بر گزار مطابق به مصوبه ۲۱و ۲۷ شورای امنیت ملل متحد برگزار می شود . اجازه دهید نخست از زحمات و تلاش‌های پیگیر هیت رهبری مدافعان منافع ملی برای برگزاری این نشست ابراز امتنان کنم. حضور شما روئسای نهاد ها ،سیاستمداران و شخصیت های مستقل ملی فعالان مدنی و حقوق زن که با احساس مسئولیت یکبار دیکر در برابر مردم درد مند و کشور جنگزده ما دور هم جمع شده اید ابراز امتتان نمایم من منحیث یک نویسنده یک تن از معاونین مدافعان منافع ملی و مسوول اجماع بین المللی زنان افغانستلن بیرون مرز و یکی دیگر از داد خواهان حق و عدالت تامین صلح و ثبات در چوکات یک نظام دموکراسی و انتخابات پارلمانی به حمایت از مردم دردمند ما و بخصوص زنان افغانستان که روز های سخت و دشواری را سپری می کنند از تربیون امروز مانند ده ها تربیون دیگر ،در جمع شما ندای میهن و ملت خاموش افغانستان را کفالت میکنم. ⁃ ما در موقعیت حساس تاریخی قرار داریم که یکبار دیگر نشست شورای امنیت با اشتراک ۱۳ تن از نماینده گان کشور های ابر قدرت جهان با ارایه کزارش از وضعیت افغانستان توسط نماینده ملل متحد در امور روابط بین المللی افغانستان آقای فریدون سترلی اوغلو جهانیان را متعقد ساخت که هنوز پس لرزه های جنگ در افغانستان وجود دارد و روز به روز با ایجاد جبهات ضد طالبانی در داخل و خارج کشور آغاز حنگ دیگردر افغانستلن احساس می شود که اینبار با رشد و توسعه شاخه های داعش بدتر از گذشته نه تنها افغانستان بلکه منطقه و جهان را تهدید می کند به این منظور ملل متحد که وظیفه اش کشور های که به بحران مواجه هستند یا بحران زا است توجه نموده و برای حل منازعه و بحران تلاش می نمایند شست را در دوحه با جمع کشور های ذینفع تحت اجندای ایجاد اجماع بین المللی حل بحران افغانستان استحکام و تحکیم صلح و ثبات یکبار دیگر برگزار و درو هم جمع شوند و در مورد چانه زنی و کفتمان را راه اندازی کنند در حالیکه ما از چنین گفتمان ها پشتیبانی می نمایم ولی مردم افغانستان از نشست های دوحه خاطرات تلخ دارند و میزان اعتماد مردم افغانستان سیر صعودی را رقم زده است و صد ها سوال در ذهن من و تمام سیاسیون فعالین مدنی حقوق زن خطور نموده است که کجاست جای نماینده گان واقعی مردم بخصوص نماینده گان واقعی زنان در این نشست ؟ انها در کجا این نشست با داد خواهی های دو ساله خود قرار دارند ؟ و صد ها سوال دیگر ذهن سیاسیون ، فعالین مدنی و حقوق زن را احتوا کرده است و ترس دارند که بازم اجندا و تصامیم قبلن تعین شده مانند گذشته نمایشی توسط چند تن نماینده های نام نهاد و دلخواسته خود شان پشت در های بسته مور تابید گذاشته شود و بنام تصامیم مردم افغانستان به جهان پیشکش گردد و به ضم خود شان راه دریافت صلح و ثبات در افغانستان را به معرفی بگیرند که تکرار دور اول مذاکرات ناکام دوحه خواهد بود که پروژه دیگری در غیاب نماینده های واقعی مردم افغانستان تصویب شود خواسته یا نا خواسته بر گرده های مردم با زور تفنگ و استبداد تحمیل گردد و حاکمیت طالبان نه تنها توسعه یابد بلکه به رسمیت شناخته شود این همه دغدغه های مردم امید های از چنین گفتمان را که بدون تعامل با جامعه مدنی افغانستان است تقرب داده است با وجودیکه در آغاز خوشبینی های فعالان مدنی و مخالفین طالبان را این نشست به خود جلب کرد و تعداد نهاد های زنان با انتخاب نماینده های شان از خارج و داخل کشور لیست های پیشکش کردند ولی حضور آقای اوغلو در افغانستان چانه زنی ها با مقامات گروه طالبان جهت حضوریابی شان در این نشست امید ها را به یاس مبدل ساخته و مورد اعتراضات تعدادی از نهاد های سیاسی و اجتماعی و زنان قرار گرفت زیرا ! وضعیت موجود نتایج پنهان کاری تصامیم پشت پرده با طالبان توسط داکتر خلیلزاد است که کانکرس امریکا همچنان پروسه مذاکرات دوحه را ناکام خوانده خیانت به مردم افغانستان دانسته و داکتر خلیزاد به جلسه کانکرس همه روزه احضار می گردد با تکیه زدن طالبان به اریکه قدرت بیشتر از دو سال است تا حالا کشور قانون اساسی ندارد ، نبود امنیت شهروندی ، رکود اقتصادی ، مهاجرت تا قبول مرگ و بی حرمتی در کشور های همسایه مشکل دیگری است که هیچ نهاد حقوقی وجود ندارد در مورد چنین چالش ها تصامیم لازم بکیرد ولی در عوض نی المنکر با تار موی زنان حجاب اجباری و مثلیجاد محدودیت ها مصروف شده از تجاوز به حریم شخصی بانوان گرفته تا محدودیت های کار اموزش و زندانی کردن شان در چهار دیواری خانه با ترور ، نکاح اجباری ، شتم و ضرب دریغ نمی کند. طالبان به تصامیم و تعهدات خود باقی نمانده به دروغگویی متهم هستند که فرامین همچو عفو عمومی را اعلان کردند ولی برعکس به دستگیری و زندانی ساختن منسوبین قوای مسلح ، کارمندان جمهوریت پرداخته حتی دست به ترور و حکم های صحرای آنها زدند که صفحات اجتماعی از گزارشات مستند پر است زیر نام مذهب و زنان ، فضای نفس گیر گلو زنان را خفه کردند، مشارکت زنان کاملن از اجتماع حذف شده است آنها زندانی چهار دیواری خانه های شان در فقر و تنگدستی به سر می برند ، تعصبات قومی ترور و دستگیری های تاجیکان ازبیک ها ، هزاره ها بخصوص جوانان پنجشیری حتی روشنفکران پشتون که در صفوف عدالتخواهی را ترجیع می دهند همه روزه در شهر ها و ولایات کشور بدون محکمه و اسناد بنام جبهه مقاومت و دیگر جبهات ادامه دارد که خود تخطی مشهود از قوانین منشور ملل متحد است که صف های خودجوش مردم با صدا واحد در مقابل نظام موجود روز به روز گسترش می یابد خشم و انزجار مردم بخصوص زنان انقدر اوجگیر است که برای زدودن اشک یتیم و حمایت از مردم کیرمانده در تنگدستی و فقر که توسط طالب برای باجگیری از جامعه جهانی اسیر شده اند شانس حمایت اقتصادی فعالین مدنی حقوق زن کم است زیرا هر اقدام بشر دوستانه جهان تعامل با طالبان محسوب می گردد زیرا ما بر این عقیده هستیم که چنین نگرانی ها به جا پنداشته می شود و از جانب دیگر حمایت کشور چین و به رسمیت شناختن طالب با حفظ منافع اقتصادی و تعامل روسیه امریکا ایران و دیگر کشور ها همه روزه بر اوج اعتراضات مردم افزود می شود با این همه وضعیت حساس و دشوار سیاسی موجود اکثریت سیاسیون متعقد به کفتمان سیاسی هستند ولی تا حالا یک میکانیزم و یا یک تعریف مشخص برای کفتمان به وجود نیامده است .چکونه گفتمان ، با کدام حرکت ها ، جریان های سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی صورت بگیرد تا مشکل تامین یک نظام بر اراده و به خواست مردم را دشوار نسازد بلکه واقعن راه بیرون رفت افغانستان از بحران باشد که نقش جامعه روشنفکری ، سیاسیون ، فعالان مدنی حقوق زن در عرصه ها قابل توجه و با دستاورد است که نشست دوحه یک گامی مثبت در این عرصه تلقی می شود من منحیث یک تن از معاونین مدافعان منافع ملی افغانستلن با گفتمان ها و ادامه مذاکرات در مورد حل بحران و کانفلکت های ایجاد شده در چهار دهه جنگ افغانستان با اشتراک نماینده کان واقعی مردم به حضور مردم و مالی متحد ، جامعه جهانی با تصامیم شفاف که به منافع ملی کشورم و مردم ما باشد باورمندم و نگرانم از برنامه های پشت پرده با اجندای نا معلوم در مورد سرنوشت مردم افغانستان که با حفظ منافع کشور های ذینفع افغانستان به گورستان مردم ما مبدل شود . خواست من منحیث یک نویسنده و چهره تاثیر گزار ملی از جامعه جهانی ملل متحد حقوق بشر برای راه بیرون رفت افغانستان از بحران این است که شفاف عمل کنند به سود ملت ما به سود کشور ما و متحد باشند چرا که آرامی در قلب آسیا نه تنها پیام اور ثبات در منطقه است بلکه ضامن امتیت و تامین صلح پایدار در جهان خواهد بود بر علیه هر نوع معامله های پشت پرده بر سرنوشت آینده افغانستان مبارزه می کنم که ملت و کشورم را متضرر بسازد در جبهه متحد مردمی قرار داشته و بر تعهدات خود استوار باقی می مانم منافع ملی را بر منافع شخصی خود مقدم می شمارم تا رسالت و دین وطنی خود را انجام داده باشم . انتظارات من از این نشست این است: - ایجاد یک نظام فراگیر به اشتراک تمام جهاد های جنگ مطابق به پیش شرط های جامعه جهانی خواست ماست -اعاده حقوق زن و رفع محدودیت ها در برابر زنان تا حضور معنا دار زنان دو باره در جامعه تامین شود و مکاتب و دانشگاه های دخترانه با نصاب شنتدرد و قبول شده جهانی مانند گذشته هر چه زود تر به روی دختران باز گشایی گردد . - چهار دهه جنگ که ما تجربه تلخ کردیم که جنگ راه بیرون رفت از بحران نیست قطع جنگ و تامین صلح و ثبات خواست ماست تامین صلح و ثبات به سهراب عموم مردم مبدل شده است از هر راه ممکن ثبات و صلحی در کشور تامین شود تا بستر مناسب تمام اقوام اقشار جامعه باشد - قانون اساس که حقوق و آزادی های فردی تمام اتباع مطابق به قوانین منشور ملل متحد هر چه زودتر تنظیم و پیشکش شود - رکود اقتصادی مردم افغانستان را نا توان ساخته است نجات مردم با حمایت های اقتصادی جامعه جهانی بکی از وطایف روز است - قاچاق مواد مخدر ، تروریسم و توسعه داعش امروز جهان را به مخاطره انداخته محو لانه های تروریستی و قاچقبران مافیای مواد مخدر ضروری است که توجه ملل متحد و جامعه جهانی را خواهانم . زنده باد افغانستان
|
